ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟ

Η αποστολή του Ιερέα σ’ έναν τόπο, σε ένα χωριό, σαν τον Άκοβο , έχει καθοριστική σημασία όχι μόνο για τη θρησκευτική ζωή, αλλά γενικότερα για την πνευματική ζωή, την κοινωνική ζωή, τη συνεννόηση, την άμβλυνση των διαφορών μεταξύ των ανθρώπων. Ο Ιερέας αποτελεί το παράδειγμα της ανιδιοτέλειας, της ταπεινότητας, της προσήλωσης στο καθήκον και της ανθρωπιάς.

Με όλα αυτά τα προτερήματα ήταν προικισμένος ο άξιος λευίτης, αείμνηστος, πλέον, Πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Γιαννακόπουλος , εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας για το μέγεθος της προσφοράς του προς την Εκκλησία και όλους μας. Ιδιαίτερα, θέλουμε να σταθούμε και να δώσουμε έμφαση στην αυστηρή προσήλωση του αειμνήστου λευίτη στα πατριωτικά θέματα, στις εθνικές αξίες και τα ιδανικά και βεβαιότατα στις ηθικές αξίες, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα δόγματα της ορθοδοξίας και τις, για αιώνες, πνευματικές κατευθύνσεις της.

Αυτές οι αξίες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την εθνική και πνευματική αυθυπαρξία μας και αυτές υπηρέτησε με ιεραποστολικό ζήλο ο μεταστάς. Μια ευγενική και σπουδαία προσωπικότητα που όργωσε κι έσπειρε πνευματικά τον κήπο της πνευματικότητας του Ακόβου και τον βοήθησε, αθόρυβα, να ανθήσει, να καρποφορήσει.

Σεβαστέ μας παπά - Θανάση δεξιώθηκες τις χαρές των ανθρώπων στους γάμους και στις βαπτίσεις των παιδιών τους. Συνόδευσες και παρηγόρησες, καρτερικά, τον πόνο τους. Ακροάστηκες τα κρίματα και τα αμαρτήματα των ανθρώπων που προσέτρεξαν στο ευλογημένο πετραχήλι σου και εγγυήθηκες, στο ιερό εξομολογητήριο, το μέγεθος της μετάνοιάς τους.

Συγχώρεσες, έδωσες άφεση αμαρτιών οδηγώντας τους στο κοινό ποτήριον της ζωής και σωτηρίας. Αναφώνησες χιλιάδες φορές, «Μετὰ φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός». Έγινες ορόσημο, οδοδείκτης για όλους εμάς, όλο το ποίμνιο που σου εμπιστεύθηκε Ο Μέγας Ποιμήν, Ο από Ναζαρέτ Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. 

Από τώρα θα συλλειτουργείς στο ουράνιο θυσιαστήριο μετά των Δικαίων και των Αγίων. Με υψηλό αίσθημα ευθύνης εργάσθηκες άοκνα για το ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Ενορίας, προσεγγίζοντας υποδειγματικά τους ενορίτες και συγχωριανούς του όλων των ηλικιών.

Την αγάπη σου αυτή για τους Ακοβίτες και τον Άκοβο την μετάδωσες και στα παιδιά σου αφού ο γιός Αναστάσιος Χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου το τεύχος 18 (Ιούνιος 2011) του αγαπημένου σου περιοδικού «ΑΚΟΒΙΤΙΚΑ ΝΕΑ». 

Σήμερα, Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2024, η νεκρική καμπάνα της εξοδίου ακολουθίας του Αγίου Νικολάου ηχεί. Τον Άγιο Νικόλαο που έχτισες εκ βάθρων και που τόσα χρόνια υπηρέτησες και διακόνησες.. 

Αιωνία σου η μνήμη πολυσέβαστε και αγαπημένε μας πατέρα Αθανάσιε. Μακαρία η οδός, ή πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως. Την ευχή σου και τη μεσιτεία σου εκζητούμε για όλους τους Ακοβίτες που τόσα χρό νια Διακόνησες.. Φιλούμε το χέρι σου ταπεινά πατέρα Αθανάσιε.

Ο Σύλλογός μας σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στον Άκοβο και Ακοβίτες, αντί στεφάνου θα καταθέσει στην μνήμη του ποσό για την ενίσχυση έκδοσης του 22ου τεύχους του περιοδικού «ΑΚΟΒΙΤΙΚΑ ΝΕΑ».

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ